TEORI-TEORI KEUSAHAWANAN

1.0  Teori - Teori  Keusahawanan

1.1  Keusahawanan Daripada Perspektif Ekonomi

Teori awal menyentuh soal- soal fungsi dan peranan uasahawan dan keusahawanan dalam pembangunan ekonomi. Hal ini demikian kerana sebahagian konsep keusahawanan ini telah diperkenalkan oleh ahli- ahli ekonomi seperti Richard Cantillon,, Adam Smith, Joseph Schumpeter dan lain- lain yang menyentuh tentang keusahawanan dan kesannya terhadap pembangunan ekonomi masyarakat.

Antara ahli ekonomi yang banyak memberi sumbangan dalam bidang keusahawanan ialah Joseph Schumpeter (1934) yang melihat keusahawanan sebagai kuasa kemusnahan yang kreatif. Model yang dibawa oleh Schumpeter melihat inovasi sebagai teras kepada kegiatan keusahawanan apabila inovasi ini dilaksanakan oleh individu yang bergelar usahawan. Menurut Schumpeter, kegiatan keusahawanan merangkumi semua kegiatan atau usaha yang membawa kepada satu bentuk pembaharuan termasukalah kepada proses teknologi baharu atau produk baharu. Contohnya ciptaan wireless oleh Marconi yang telah menjadi industry perhubungan satu revolusi dan meningkatkan kegiatan ekonomi secara keseluruhannya. Schumpeter juga turut membincangkan soal keseimbangan (equilibrium) apabila beliau menimbulkan persoalan ‘siapakah dan apakah’ dan bukannya ‘mengapakah’ yang menyebabkan ketidakseimbangan berlaku dalam ekonomi. Beliau mengaitkan keadaan ini dengan tindakan usahawan melalui daya inovasi dan kretivitinya serta berpendapat usahawanlah yang membawa perubahan kepada pembangunan ekonomi sesebuah negara.

Selain itu,  Israel Kirzner (1979) telah menghubungkan keusahawanan dengan sal ketidaktentuan, apabila beliau cuba menerangkan elemen keuntungan yang terdapat dalam kegiatan ekonomi. Menurutnya lagi, seorang usahawan berperanan sebagai orang tengah atau arbitrager, iaitu segala peluang yang dilihat akan diambil kesempatan sepenuhnya.

1.2  Keusahawanan Daripada Perspektif Sosiologi

Keusahawanan juga seringkali berkait rapat dengan perspektif sosiologi. Pendekatan sosiologi menerangkan keadaan sosial yang mempengaruhi kemunculan seorang usahawan dan faktor- faktor sosial yang mempengaruhi keputusan untuk menjadi usahawan.

Salah satu ahli sosiologi awal, Max Weber (1958) telah mengaitkan keusahawanan dengan elemen keagamaaan yang dijadikan landasan untuk mencapai kejayaan dalam aktiviti ekonomi. Menurut Weber, nilai-nilai keagamaan yang universal seperti kejujuran menjadi faktor yang penting dalam menggerakan aktiviti keusahawanan. Kepercayaan dalam kehidupan beragama ini melahirkan sikap tekun dan bertanggungjawab dalam bekerja dan menjadi pendorong kepada pengumpulan aset- aset yang produktif.  Beliau mengatakan bahawa kejayaan golongan Protestant dalam kegiatan ekonomi disebabkan oleh ajaran agama itu sendiri. Pegangan yang kuat terhadap agama telah menjadi dorogan kepada mereka untuk menccapai kejayaan dalam bidang ekonomi.

Gibbs (1972) pula mengemukakan model keusahawanan yag dikenali sebagai model pembangunan sosial. Model ini menerangkan  proses dan perhubungan sosial yang dilakukan oleh seseorang dan memaksa diri mereka utuk melakukan perubahan dengan mengambil keputusan untuk menceburi diri dalam perniagaan. Model ini memerlukan kesungguhan persiapan mental, fizikal dan kewangan serta personaliti yang tertentu. Sementara itu, model yang diperkenalkan oleh Shapero dan Sokol mengaitkan keadaan sosial dan dua faktor yang mempengaruhi seseorang membuat keputusan untuk menjadi usahawan, iaitu faktor dorongan keusahawanan dan faktor situasi.

1.3  Keusahawanan Daripada Perspektif Psikologi

Salah satu pendekatan yang digunakan oleh pengkaji untuk mengkaji bidang keusahawanan adalah dengan melakukan kajian terhadap ciri- ciri dan sifat persoonaliti sesesorang hyang memulakan perniagaan yang baharu. Pengkaji mendapati bahawa terdapat perbezaan cara seseorang usahawan bertindak dan bertindak balas dan perbezaan ini ialah hasil kajian mereka secara intrinsik. Kajian keusahawanana yang berabad- abad yang lalu telah mengenalpasti  beberapa ciri personaliti yang membezakan usahawan dengan bukan usahawan.

Teori kehendak pada pencapaian mengikut McClelland (1961), individu- individu yang mempunyai kehendak pencapaian yang tinggi merupakan golongan yang lebih suka mengambil tanggungawab ke arah mencapai sesuatu matlamat dengan usaha sendiri. Beliau telah Berjaya mempelopori kajian ilmu keusahawanan dengan teori kehendak pada pencapaiannya. Model ini telah diuji di India dan menjadi bahan rujukan bagi negara- negara dunia ketiga yang cuba mencari penyelesaian masalah sosio-ekonomi melalui keusahawanan.

1.4  Keusahawanan Daripada Perpektif Islam

Dari sudut Islam, perniagaan merupakan aktiviti yang penting sejak sekian lama. Ia telah bermula sejak kehidupan manusia di atas muka bumi, dan terus berkembang pesat dari semasa ke semasa seiring dengan perkembangan kehidupan manusia itu sendiri. Habil , anak kepada Nabi Adam telah mempelopori bidang pertanian , manakala saudaranya, Qabil mengusahakan bidang penternakan. Kebanyakan nabi- nabi selepas itu turut menceburkan diri dalam bidang keusahawanan samada dalam bidang penternakan, pertanian, pertukangan atau perniagaan.

Nabi Muahammad s.a.w. juga pernah mengembala kambing sewaktu baginda s.a.w. masih kecil lagi. Baginda juga terlibat dalam perniagaan semnnjak zaman kanak-kanak lagi sebagai pembantu kepada bapa saudaranya yang merupakan seorang pedagang pada ketika itu. Setelah meningkat dewasa, baginda telah diberi kepercayaan daripada Saidatina Khadijah r.a. untuk menguruskan perniagaan beliau. Kecekapan dan kejujura Rasullullah s.a.w. dalam menguruskan perniagaan begitu terserlah sehingga baginda deberi gelaran al- Amin (orang yang amanah) di kalangan penduduk Mekah pada ketika itu.

Islam menganjurkan konsep keusahawanan yang luas di mana ia merangkumi aspek kehidupan di dunia dan akhirat. Ini bermakna aktiviti keusahawanan yang dijalankan di dunia mempunyai hubungan dengan agama juga kehidupan di Akhirat.

Keusahawanan merupakan aktiviti yang amat digalakkan oleh Islam. Bidang perniagaaan merupakan sumber utama rezeki. Hal ini dinyatakan oleh Rasulullah s.a.w dalam hadis baginda yang bermaksud, “Sembilan persepuluh sumber rezeki (boleh diperoleh) melalui perniagaan” (hadis riwayat Tarmizi). Menurut pandangan Islam, perniagaan melibatkan aktiviti jual beli iaitu pertukaran barang yang dilaksanakan oleh manusian untuk memenuhi keperluan kehidupan seharian serta memberi keselesaan hidup.

Menjalankan perniagaaan juga merupakan sebahagian daripada tugas khalifah Allah. Anusia diciptakan leh Allah untuk beribadat kepadaNya dan juga menjadi khalifah Allah di muka bumi. Peranan khalifah ialah mentadbir dan menguruskan alam ini. Dengan kata lain, manusia diberi tanggungjawab untuk membangunkan kehidupan yang baik dan sejahtera kepada manusia sejagat dan seluruh alam. Oleh itu, keusahawanan merupakan salah satu cara membina kehidupan yang baik. Ia dapat membantu manusia memenuhi keperluan dan member keselesaan kepada kehidupan mereka.

Oleh hal yag demikian, seorang usahawan Islam harus sedar bahawa mereka bukan sahaja sekadar mencari keuntungan peribadi, tetapi memenuhi tuntutan fardhu kifayah hyang dipertanggungjawabkan kepada mereka. Tanggungjawab mereka adalah untuk menyediakan barangan keperluan masyarakat. Meskipun menyedari bahawa kewujudan usahawan adalah penting kepada masyarakat, mereka tidak harus mengambil kesempatan untuk mengaut keuntungan sehingga menzalimi masyarakat. Formula kejayaan keusahawanan dalam Islam pula mempunyai pertalian rapat dengan kesejahteraan di akhirat yang tidak mungkin boleh dipisahkan sama sekali. Usahawan yang Berjaya mencapai al-Falah iaitu mendapat keredhaan Allah di dunia dan di akhirat. Bagi memperolehinya, aktiviti keusahawanan harulah dilaksanakan dengan mengambil kira peraturan syarak serta nilai akhlak mulia. Seorang usahawan akan mendahulukan keredhaan Allah daripada mengejar keuntungan material meskipun aktiviti tersebut berpotensi member keuntungan yang lumayan.

pada masa yang sama, usahawan perlulakh memiliki akhlak yang mulia. Islam menuntuk agar peniaga sentiasa jujur, amanah, benar dan bertimbang rasa kepada orang lain.akhlak yang ditonjolkan oleh seorang usahawan akan mencerminkan peribadian seorang muslim serta melambangkan ajaran agama Islam itu sendiri. Pelanggan bukan hanya menilai produk yang dijual, tetapi pada masa yang samamereka turut menilai kepribadian seorang usahawan. Usahawan yang mempunyai akhlak yang mulia akan disukai dan dihormati oleh masyarakat. Hal ini akan member nilai tambah kepada usahawan dan pemangkin kepada kejaayannya dalam kegitan keusahawanan.

2.0 Pembangunan Keusahawanan di Malaysia

Keusahawanan di Malaysia bermula seawal zaman Kesultanan Melaka apabila penduduk tempatan berurusniaga dengan pedagang asing. Apabila British memerintah Tanah Melayu, mereka telah menukarkan struktur sosial dengan menjalankan pemerintahan “Pecah dan Perintah”. Dengan cara ini, kaum Melayu bekerja sebagai pentadbir dan disektor pertanian, kaum Cina berkerja dilombong dan berniaga, manakala kaum India bekerja disektor perladangan. Hasilnya, kaum Cina lebih kedepan dalam soal perniagaan berbanding dengan kaum Melayu dan kaum India.

Selepas kemerdekaan, kerajaan Malaysia menyedari betapa pentingnya keusahawan kepada individu, masyarakat dan negara, dan bagaimana ia boleh menyumbang kepada keamanan negara. Semenjak dari itu, kerajaan telah mengfokuskan kepada keusahawanan sehinggalah sekarang. Dasar Ekonomi Baru (1971-1990), Dasar Pembangunan Negara (1990-2000) dan Wawasan 2020, semua pihak mengalakkan dan memberi sokongan terhadap pembangunan keusahawanan di Malaysia.

Kerajaan memberikan galakan pembangunan keusahawanan dan memberikan pengiktirafan kepada keusahawanan kerana mereka boleh menyumbang kepada pembangunan negara. Tahun 1995,  kerajaan menubuhkan Kementerian Pembangunan Keusahawanan sebagai badan yang mengawal dan mempromosi pembangunan keusahawanan di Malaysia. Kini, kementerian tersebut telah ditukar kepada Kementerian Pembangunan Keusahawanan dan Koperasi.

3.0  Bibliografi

Student UM repository.  (2010). Teori – Teori Keusahawanan.  Diperolehi  pada Apr 25, 2010

daripada   http://studentsrepo.um.edu.my/680/3/BAB2.pdf

Norita Deraman, Armanurah Mohamad, Habshah Bakar, Norashidah Hashim, Ong .Y.K., (2010). Keusahawanan Teori dan Praktis (ed. 2). Kuala Lumpur: Mc Graw Hill Education

Rosli Mahmood, Lily Julienti Abu Bakar, Mohamad Yusop Mohd Jani, et al. (2007). Prinsip – prinsip Asas Keusahawanan. Kuala lumpur: Cengage Asia Pte Ltd

Rusdi Mustafa. (1991). Ke Arah Usahawan Berjaya. Kuala Lumpur: Tunas Ilmu Publications

TOKOH USAHAWAN DI MALAYSIA

Faiza Bawumi Sayed Ahmad

4.0 Faiza Bawumi Sayed Ahmad

Syarikat beras Faiza, salah satu nama yang tidak asing lagi bagi penduduk di Malaysia lebih- lebih lagi syarikat tersebut telah menjadi penaja utama program realiti  di Tv3. Mungkin ramai yang tidak menyangka bahawa pengasas syarikat ini  merupakan seorang wanita. Pada zaman yang serba moden ini, kebanyakkan golongan wanita turut berlumba-lumba menceburi bidang keusahawanan sebagai kerjaya. Beliau merupakan salah seorang individu yang boleh dijadikan contoh kepada golongan wanita lain untuk melibatkan diri dalam bidang keusahawanan. Komitmen dan keazaman beliau dalam melibatkan diri sepeuhnya dan sanggup mengorbankan masa, tenaga dan wang dalam memastikan kejayaan sesuatu perniagaan akhirnya membuahkan hasil yang baik. Pengalaman yang diperolehinya juga telah banyak membantu kejayaan beliau pada masa kini. Sebahagian masyarakat berpendapat bahawa golongan wanita amat sukar untuk melibatkan diri dalam bidang keusahawanan apabila telah memasuki ke alam perkahwinan kerana menumpukan sepenuhnya masa untuk keluarga. Walau bagaimanapun fakta tersebut disangkal apabila kebanyakan  usahawan yang muncul pada masa kini merupakan golongan wanita. Selain itu, golongan ini juga mampu memperolehi kejayaan tanpa bantuan sesiapa. Usahawan –usahawan muda amat kagum dengan kejayaan beliau kerana masih giat aktif merancang strategi bagi mengukuhkan kedudukannnya dalam pelbagai cabang perniagaan sehingga ke hari walaupun sudah berusia lingkungan 60-an dan mempunyai 32 cucu.

4.1 latar belakang

Pada tahun 1964, Faiza Bawumi merupakan seorang wanita kelahiran Mesir dan telah berhijrah ke Malaysia kerana mengikuti suaminya. Dalam tempoh tiga tahun beliau telah berjaya menguasai bahasa melayu di Malaysia kerana memiliki sifat peramah dan suka bergaul dengan masyarakat, selain itu, beliau merupakan seorang wanita yang tegas dan suka melakukan aktiviti pada masa lapang. Disebabkan perwatakannya, beliau telah memulakan perniagaan kecil- kecilan dengan mengambil upah menjahit sulaman dan menjual pelbagai barangan dapur. Selain itu, beliau juga mempunyai minat dalam menghasilkan rempah kari da telah melakukan penjenamaan terhadap produk tersebut. Semua aktiviti pemprosesan produk tersebut dilakukan di rumahnya sahaja. Melalui perniagaan kecil-kecilan ini, beliau menabung wang tersebut untuk dijadikan modal perniagaan yang seterusnya.

4.2 pembangunan perniagaan

Idea perniagaan beras ini tercetus pada tahun 1982 iaitu apabila beliau mendapati kebanyakkan pemborong beras ramai terdiri daripada kaum lain. Maka dengan itu, beliau mengambil keputusan untuk memohon lesen perniagaan dan bercadang untuk mengembangkan perniagaannya di Malaysia.

Pada tahun 1992, syarikatnya telah bertukar entiti perniagaan menjadi syarikat Sdn. Bhd. Sekitar tahun 1997, syarikat Faiza telah menjalakan usahasama dengan bernas. Kini, kilang beras Faiza beroperasi di tapak seluas 40 000 kaki persegi dan menggunakan peralatan berteknologi tinggi.

Bertapak di Batu Pahat, Johor, syarikat ini telah mengambil peluang ke atas kepekaan masyarakat pada ketika itu kepada cara pembuatan dan kandungan makanan. Maka, syarikat  Faiza telah memperkenalkan sejeis kategori beras berkualiti dari Kartanaka, India. Beras ini adalah jenis beras “Ponni” iaitu dibawah jenama Taj Mahal. Selain itu juga, permintaan pengguna terhadap beras Basmathi, beras Fragrant, Beras Thai Super Special dan beras Local telah mendapat permitaan yang tinggi di Malaysia. Perkembangan syarikat beliau dapat dilihat dari masa ke semasa atas usaha dan ketekunan beliau dalam mengendalikan perusahaannya.

Kepekaan beliau dalam memenuhi keperluan dan kehendak pengguna telah memberi peluang untuk mengembangkan produk untuk dihasilkan bagi mengukuhkan kedudukan syarikatnya di Malaysia. Oleh itu, beliau telah meneroka bidang baru termasuk memasarkan bihun, sos cili dan kicap selain rempah dan beras.

Sudah menjadi lumrah bagi seorang usahawan untuk berkongsi kesenangan yang diperolehinya kapada golongan miskin dan ibu tunggal. Beliau juga merupakan salah seorang yang prihatin terhadap isu ini. Maka dengan itu, beliau telah bersetuju untuk menjadi penaja utama dalam program reality televisyen swasta tempatan yang berbentuk amal serta menubuhkan Yayasan faiza bagi membantu golongan yang memerlukan. Beliau turut bersama-sama mendekati kehidupan golongan tersebut serta menguruskan hal Kebajikan dan sumbangan.

Hasil dari kejayaan yang diperolehi oleh beliau telah dibuktikan melalui pelbagai anugerah yang diterimanya sepanjang 43 tahun melibatkan diri dalam bidang keusahawanan ini. Prinsip yang dipegang oleh beliau sepanjang memperolehi kejayaan dalam dirinya ialah walaupun sibuk dalam menguruskan perniagaan namun beliau tetap meluangkan masa untu melakukan kerja amal serta member tumpuan sepenuhnya kepada keluarga

TOKOH USAHAWAN DI MALAYSIA

Datuk Jimmy Choo

2.0  Datuk Jimmy Choo

Professor Datuk Dr. Jimmy Choo Keat atau lebih dikenali sebagai Jimmy Choo, seorang pereka kasut bertaraf antarabangsa yang lahir di Pulau Pinang, Malaysia. Tokoh usahawan ini amat dikagumi oleh setiap lapisan masyarakat kerana kepakarannya dalam menghasilkan sepasang kasut berfesyen yang sentiasa menarik minat golongan wanita untuk membelinya. Bukanlah disebabkan status atau jantina yang dapat menentukan jenis perniagaan seseorang dalam mengecapi kejayaan dalam hidup, beliau telah membuktikan bahawa kerjaya sebagai pereka kasut dapat mengubah kehidupan beliau menjadi lebih baik sehingga ke hari ini. Kejayaan yang diperolehinya telah membuahkan hasil dan setiap rekaan kasut bukan sahaja terkenal di Malaysia mendapat sambutan yang baik di luar Negara. Maka tidak hairanlah sekiranya beliau salah seorang usahawan yang mendapat gelaran datuk dan diangkat sebagai usahawan yang Berjaya di Malaysia berdasarkan kesungguhannya mengembangkan perniagaannya.

2.1 Latar Belakang

Dilahirkan pada 1961 di Pulau Pinang, Malaysia dan merupakan anak kepada seorang tukang kasut dalam sebuah keluarga yang kecil. Beliau dibesarkan di Lebuh Hutton, Georgetown, Pulau Pinang dan mempunyai gemar menghabiskan masa dengan melakukan aktiviti berenang di Gurney Drive.

Beliau telah mendapat pendidikan awal di sekolah Shih Chung dan pada ketika usianya berusia 11 tahun, beliau telah membantu bapanya serta Berjaya menghasilkan sepasang kasut. Walaubagaimanapun, beliau telah menyambung pengajian ke peringkat yang lebih tinggi dalam bidang pembuatan kasut dan fesyen di London. Semasa tahun kedua pengajiannya, beliau telah mula belajar hidup berdikari iaitu melakukan kerja separuh masa sebagai pencuci di restoran dan juga di kilang kasut bagi menampung pembelanjaan pengajiannya.

2.2 Pembangunan Perniagaan

Setelah Berjaya menamatkan pengajiannya. Jimmy Choo bekerja sebagai penolong pereka fesyen di sebuah kilang di Hackney, London selama 2 tahun dan telah mengmbil keputusan untuk membuka sebuah kedai kasut dengan menyewa sebuah hospital tinggal untuk menjalankan perniagaan tersebut. Malangnya, jualan kasut perniagaannya tidak membanggakan  selama 4 tahun. Sungguh pun begitu, beliau tidak pernah berputus asa untuk mengembangkan perniagaan sehinggalah rekaan kasut beliau telah mendapat liputan majalah Vogue, sebuah majalah terkenal di UK. Namun begitu penjualan kasut beliau masih tidak meningkat dari masa ke semasa.

Akhirnya, rekaan kasut yang dihasilkan beliau dapat menarik perhatian seorang orang kenamaan iaitu mendiang Puteri Diana lantas membelinya. Semenjak dari peristiwa itu, Puteri Diana menjadi salah seorang pelanggan setia terhadap rekaannya dan pada masa yang sama jualan kasutnya melonjak naik dan menjadi kegilaan artis dan selebriti di serata dunia. Jenama yang dihasilkan oleh beliau seringkali dikaitkan dengan gaya, kemewahan dan ketulenan.

Pada tahun 1996, beliau mengasaskan Jimmy Choo Ltd bersama Tamara Mellon, editor British Vogue. Tamara Mellon menjadi rakan kongsi bersama Jimmy Choo untuk memulakan sebuah syarikat pengeluaran kasut yang berpusat di Itali. Pada April 2001, Jimmy Choo mengumumkan satu perjanjian perkongsian baru dengan Equinox Luxury Holdings Ltd. Perkembangan perniagaan beliau semakin meluas di luar negara dan telah memegang saham- saham yang tinggi di dalam sesebuah syarikat yang berpengkalan di sana.

Menjadi perkara biasa kepada sesorang usahawan dalam menghadapi pelbagai cabaran dan dugaan dalam mengembangkan perniagaannya untuk mencapai sesuatu kejayaan. Sehingga ke hari ini, rekaan kasut yang dihasilkan oleh beliau masih mendapat tempat di dalam pasaran antarabangsa. Maka dengan itu, beliau telah dianugerahkan gelaran Datuk oleh sultan Pahang atas kejayaan yang diperolehi dalam bidang fesyennya. Selain itu juga, beliau telah dianugerahkan gelaran professor leh University of the Arts London atas sumbangannya dalam bidang yang diceburinya dan anugerah yang paling membanggakan beliau ialah mendapat anugerah “Order of the British Empire” OBE (Knighthood) oleh permaisuri England, Queen Elizabeth II pada tahu 2002.

TOKOH USAHAWAN DI MALAYSIA

Tan Sri Anthony Francis Fernandes

3.0  Tan Sri Anthony Francis Fernandes

Tony fernandes nama yang tidak asing lagi sebagi seorang usahawan yang Berjaya di Malaysia. Merupakan pengasas kepda ‘Tune Air Sdn Bhd’, yang memperkenalkan penerbangan tambang murah kepada semua pengguna. Siapa sangka bahawa seorang ahli muzik yang pernah terlibat dalam industri hiburan bertukar kepada seorang tokoh korporat tanah air yang disegani kerana kejayaannya mencetus revolusi dalam industri penerbangan rantau asia. Semangat ingin mencuba sesuatu dan berani mengambil risiko telah membuktikan bahawa perkara tersebut tidak mustahil boleh berlaku. Kejayaan yang diperolehi oleh beliau dari masa ke semasa telah memberi semangat kepada belia untuk mengikuti jejak langkahnya beliau. Kecekalan dan ketabahan beliau mengharungi pelbagai cabaran dan risiko di dalam perniagaannya telah menarik minat untuk meneroka mengenai latar belakang usahawan tersebut.

3.1 Latar Belakang

Dilahirkan pada 30 April 1964 di Kuala Lumpur. Beliau merupakan bangsa Goa bercampuran portugis Melaka, bapanya Dr Stephen Edward Fernandes telah meninggal dunia manakala ibunya Ena Dorothy Fernandes. Pada usia mudanya, beliau sentiasa mengikuti ibunya, seorang pengusaha kepada pihak peniaga Tupperware dan konvensyen. Selepas mendapat ijazah daripada London School of Economics pada tahun 1987, beliau bekerja sebentar dengan Virgin Airlines sebagai juruaudit dan seterusnya bertukar kerjaya menjadi pengawal kewangan kepada Virgin Records, sebuah syarikat di London.

Pada usia 27 tahun, beliau telah kembali ke Malaysia dan menjadi pengarah urusan yang termuda di Warner Music (Malaysia) Sdn Bhd sehingaa tahun 2001. Apabila Time Warner Inc mengumumkan penggabungan dengan America Online Inc, Tony Fernandes meninggalkan kerjayanya untuk mengejar impiannya untuk memulakan satu syarikat penerbangan bajet tanpa perkhidmatan lebih. Walaubagaimanapun, pada permulaan permohonan untuk mendapatkan lesen daripada kerajaan untuk membuka perniagaan ditolak.

3.2 Pembangunan Perniagaan

Pada tahun 2001, impian untuk memiliki perniagaan sendiri mula menyerlah apabila DRB Hicom mengalami kesulitan disebabkan tanggungab hutang yang tinggi dan terpaksa menjual sebuah anak syarikatnya iaitu Air Asia. Atas nasihat bekas perdana menteri Tun Dr Mahathir untuk membeli syarikat tersebut dengan harga seringgit walaupun pada tempoh masa yang paling teruk dalam sejarah perindustrian penerbangan. Pelbagai reaksi buruk yang diterima oleh beliau dari orang ramai selepas pembelian syarikat tersebut. Namun begitu, ia tidah mematahkan semangat beliau untuk memajukan syarikat tersebut.

Penyusunan semula organisasi AsiaAsia dengan imej dan konsep yang baru membawa perubahan yang drastic dan memperoleh keuntungan dalam jangka masa yang pendek. Pengurangan dari segi masa dan kos yang menjadi visi syarikat tersebut telah menarik minat orang ramai untuk menaiki kapal terbang.

Di bawah kepimpinan beliau, syarikat penerbangan berkembang maju iaitu dari 2 buah Boeing sederhana kepada 30 dan kini beroperasi lebih 100 penerbangan domestic dan antarabangsa setiap hari dari KLIA, Johor Bahru, Bangkok dan Jakarta.

Selain itu, AirAsia telah merevolusikan industry perjalanan udara di Malaysia dan merintis fenomena kos rendah di Asia. Pada tahun 2004, syarikat penerbangannya telah membentuk usaha sama di Thailand dan Indonesia.

Pada tahun 2007, Tony Fernandes telah mengembangkan peniagaannya ke arah rantaian perhotelan iaitu Hotel Tune berdasarkan konsep tanpa perkhidmatan lebih. Ini menunjukkan bahawa beliau akan sentiasa mencari idea yang kreatif dan inovatif untuk mengembangkan dan mempelbagaikan perniagaan untuk meningkatkan lagi taraf hidupnya di samping menyediakan dan memenuhi keperluan masyarakat pada masa kini.

TOKOH USAHAWAN DI MALAYSIA

Tan Sri Syed Mokhtar Al- Bukhary

1.0 Tan Sri Syed Mokhtar Al- Bukhary

Tan sri Syed Mokhtar Al Bukhari merupakan salah seorang tokoh usahawan bumiputera yang berjaya dan terkenal di Malaysia. Beliau bukan sahaja terkenal di Malaysia malah di seluruh pelusuk dunia mengetahui mengenai perniagaan dan kejayaan yang telah beliau kecapi  berkaitan keusahawanan. Kegigihan dan kesungguhan beliau dalam menjalankan perniagaan boleh dijadikan contoh kepada golongan muda pada masa kini untuk menceburi bidang keusahawanan. Beliau bukan sahaja melibatkan diri dalam bidang perniagaan malah turut bersama- sama melakukan kerja- kerja amal dan menderma kepada golongan yang memerlukannya. Oleh itu, tidah hairanlan sekiranya beliau salah seorang yang mendapat gelaran tokoh jutawan di Malaysia berdasarkan penglibatan yang diceburinya.

1.1 Latar Belakang :

Pada tahun 1951, Tan Sri Syed Mokhtar Al- Bukhary telah dilahirkan di Alor Setar, Kedah. Merupakan anak ketiga daripada tujuh beradik yang hidup dalam keadaan yang serba  kekurangan bersama kedua- dua ibu bapanya. Keluarganya berasal dari Hadhamaut, Yemen. Bapanya merupakan seorang peniaga yang seringkali mengembara untuk menanggung kehidupan mereka sekeluarga sehinggalah mereka mengambil keputusan untuk menetap di Alor Setar dan memulakan kehidupan di sana. Beliau memulakan persekolahannya di Alor Setar tetapi ketika usianya menjangkau 9 tahun, beliau telah dihantar tinggal bersama bapa saudaranya di Johor Bharu. Beliau mendapat pendidikan dari darjah empat sehinggalah ke tingkatan dua dan kemudian kembali ke kampung halamannya di Alor Setar dan menyambung persekolahnanya di Sekolah Saint Michael’s. Tan Sri Syed Mokhtar Al-Bukhary bukanlah merupakn orang yang berpendidikan tinggi. Beliau tidak pernah menyambung pelajarannya ke peringkat universiti. Namun begitu, beliau bukan seorang yang tidak berilmu, kebanyakkan ilmunya di perolehi melalui pengalaman secara langsung semasa beliau terlibat dalam bidang perniagaan.

Pada usianya yang masih muda lagi, kehidupan beliau telah banyak mendorong beliau untuk berkecimpung dalam bidang perniagaan iaitu beliau telah membantu ibunya menanam dan menjual sayur- sayuran di Jalan Telok Wan Jah serta menjual roti canai di pasar yang sama. Pada zaman persekolahan pula, beliau turut membantu bapanya membuat simpan kira, mengembala haiwan berdekatan stesen keretapi Alor Setar. Bermula dari situlah, beliau telah mempelajari selok- belok untuk memulakan perniagaan.

Pada tahun 1970, Tan Sri Syed Mokhtar tidak lagi melibatkan diri dalam bidang penternakan ekoran tercetusnya wabak kaki dan mulut. Beliau menjual daging secara kecil- kecilan. Daripada perniagaan menjual daging, beliau beralih kepada perniagaan pengangkutan pada tahun 1972. Beliau Berjaya mendapat permit bagi empat buah lori kelas A dan mendapat bantuan pinjaman sebanyak RM 110,000 daripada pihak MARA. Melalui pinjaman tersebut, beliau Berjaya memiliki dua buah lori Mercedes 911LS.

[1]“Saya mula berniaga dengan menjalankan bisnes lori (pengangkutan lori) pada tahun 1972. Saya mendapat permit untuk mengendalikan empat buah lori tetapi disebabkan tidak cukup sumber kewangan, saya membeli dua biji lori dengan dibiayai pinjaman sepenuhnya dari MARA. Apa yang menyeronokkan saya, lori buatan Mercedes itu dibeli di kedai Cycle dan Carriage yang terletak di Jalan Tunku Abdul Rahman, Kuala Lumpur dan pejabat MARA yang memberikan pinjaman tersebut, letaknya juga di jalan yang sama. Selepas tiga tahun berniaga, saya berjaya membayar semua pinjaman itu dan perniagaan saya berkembang. Bilangan lori juga bertambah daripada dua permulaannya. Malah, ketika saya memulakan perniagaan beras, saya juga mendapat sokongan dari MARA apabila membekalkannya kepada anak syarikat MARA, Senama Bhd. Saya amat terhutang budi kepada MARA kerana membantu saya di peringkat awal perniagaan. MARA telah berjaya memainkan peranan besar dalam membangunkan usahawan-usahawan Bumiputera seperti saya.” (Tan Sri Syed Mokhtar Al-Bukhary)

1.2 Pembangunan Perniagaan

Bermula dari perniagaan pengangkutan, Tan Sri Syed Mokhtar telah membuka sebuah syarikat yang dinamakan Syarikat Pengangkutan Sentosa yang masih wujud dan sudah mempunyai lebih 40 buah lori. Perniagaannya mula berkembang sehingga beliau menceburi diri dalam bidang perniagaan beras. Pada tahun 1975, beliau menubuhkan Syarikat Shah dan memohon lesen perdagangan beras daripada Lembaga Padi Negara yang kini dikenali sebagai Bernas. Melalui perniagaan beras, beliau berjaya mendapatkan kontrak untuk membekalkan beras ke pihak Felda, Mara Senama dan sebagainya. Dalam masa itu juga, beliau telah menubuhkan syarikat usaha sama dengan dua orang peniaga cina, iaitu Ng Ghiak Gee dan Chua Chong Tan. Perniagaan tersebut diberi nama Bukhary Sdn.Bhd.

Daripada perniagaan beras, beliau mengembangkan perniagaannya ke komoditi lain, iaitu gula sehingga ke hari ini. Setahun selepas Bukhary Sdn Bhd memulakan operasi, beliau membuka Bukhary (KL) Sdn Bhd. Penubuhan syarikat tersebut adalah untuk mendapatkan kontrak kerajaan yang ketika itu ditawarkan untuk usahawan bumiputera. Perniagaannya membuahkan hasil lagi, kali ini beliau diberikan kontrak pembekalan beras,tepung coklat, teh,tepung susu dan juga minyak sapi kepada kerajaan. Pada masa tersebut, syarikat usaha samanya memegang saham dengan New Zealand Milk Products. Produk susu Mas Sdn. Bhd dipasarkan di bawah jenama Fernleaf dan Anchor. Malangnya, pada pertengahan tahun 80an, Tan Sri Mokhtar terpaksa menjual kepentingannya dalam  Produk Susu Mas Sdn. Bhd ekoran kemelesetan ekonomi.

Perjalanannya tidak terhenti disitu, Tan Sri Syed Mokhtar menceburi sektor pembuatan, ekoran mendapat kntrak membuat pakaian seragam tentera bagi pihak kementerian pertahanan. Penubuhan dua buah syarikat iaitu Amtek Holdings dan Oriental Garments Uniform Division bagi membekalkan pakaian dan kasut. Perkembangan perniagaannya semakin pesat dengan melibatkan diri dalam bidang perkapalan. Beliau menubuhkan Bukhary Shipping dan mendaftarkannya dengan pihak perbendaharaan. Melalui syarikatnya itu, beliau telah memiliki sebuah kapal buatan Jerman dan diberi nama Angsa Mas. Walau bagaimanapun, perniagaannya tidak bertahan lama, beliau mengalami kerugian dan terpaksa menjual kapal tersebut pada harga USD600,000.

Tan Sri Syed Mokhtar tidak pernah mengenal erti putus asa, beliau sekali lagi melibatkan diri dalam bidang perniagaan melalui projek penswastaan Johor Port Sdn. Bhd. dan Johor Tenggara Oil Palm Sdn.Bhd. Beliau menjayakan projek Pelabuhan Tanjung Pelepas yang kini menjadi semakin maju  hingga mereka berjaya meyakinkan dua buah syarikat perkapalan antarabangsa, iaitu Maersk Sealand dari Denmark dan Evergreen Marine dari Taiwan supaya berpindah dari Pelabuhan Singapura ke Pelabuhan Tanjung Pelepas. Manakala Projek penswastaan ketiganya adalah penswastaan air di mana beliau menubuhkan Equiventure Sdn. Bhd., iaitu syarikat usaha sama di antara syarikatnya, Kembangan Dinamik dan Pilecon Bhd. serta syarikat Perancis, Oneo. Pegangan Kembangan Dinamik dalam syarikat itu adalah sebanyak 49 peratus. Beliau telah membeli MMC Corporation, iaitu syarikat kejuruteraan pada harga RM3 sesaham daripada Permodalan Nasional Berhad (PNB). Tan Sri Syed Mokhtar juga memiliki 22.7 peratus pegangan dalam Malakoff Berhad, iaitu syarikat pembekalan elektrik dan 20 peratus pegangan dalam IJM Corporation Berhad di mana perniagaan utamanya adalah pembuatan.

Selain itu, beliau memiliki 18 peratus pegangan dalam Bernas yang terlibat dalam perdagangan beras dan 32 peratus pegangan dalam Pernas International Holdings Berhad, iaitu konglomerat yang terlibat dalam banyak sektor perniagaan. Manakala 18.7 peratus pegangan dalam Fiamma Holdings Berhad, syarikat pemasaran dan pengedaran barangan elektronik serta 100 peratus kepentingan dalam MPH, iaitu syarikat peruncitan dan pengedaran buku.

Setelah Berjaya dalam setiap perniagaan yang diceburinya, Tan Sri Syed Mokhtar  menubuhkan Yayasan Al-Bukhary pada tahun Mac 1996 sebagai badan kebajikan yang berperanan membantu golongan miskin, menyokong perkembangan seni dan budaya islam serta menggalakkan persefahaman antara peradaban. Sehingga kini, Yayasan al-Bukhary telah membelanjakan lebih RM300 juta bagi aktiviti keagamaan, kebudayaan dan pendidikan. Selain itu, Yayasan tersebut hanya membiayai pelajar miskin. Antara inisiatif yang dilakukan adalah membiayai pelajar Muslim miskin dari serata ASEAN supaya belajar di Malaysia. Pelbagai projek besar dijalankan antaranya  pembinaan Kompleks al-Bukhary di Kedah, Muzium Kesenian Islam Malaysia di Kuala Lumpur serta membina 12 buah masjid di serata negara.

Pada tahun 2000, Yayasan al-Bukhary mendermakan sejumlah RM7.75 juta kepada Oxford Centre for Islamic Studies, membantu Institut Pembangunan Pendidikan Maju (MIED) bagi mengasaskan Institut Perubatan, Sains dan Teknologi Asia (AIMST) di Sungai Petani, Kedah. Sehingga ke hari ini, yayasan tersebut masih wujud dan telah membantu dan memberi kebajikan kepada golongan- golongan miskin.

---

[1] Petikan di ambil:  portal rasmi Majlis Amanah Rakyat daripada http://www.mara.gov.my/tan-sri-syed-mokhtar-albukhary

1.0  Konsep Usahawan dan Keusahawanan

Definisi memainkan peranan penting kerana banyak terma berkaitan dengan keusahawanan seperti usahawan, perniagaan dan perniagaan kecil seringkali digunapakai. Umumnya usahawan boleh ditakrifkan sebagai pengasas, iaitu, individu yang mengusahakan sesuatu perusahaan. Pemilik firma atau perusahaan tersebut boleh dibezakan dengan bukan usahawan melalui pemilikan atau ciri-ciri gelagat yang dipamerkan 

Pelbagai definisi usahawan telah ditakrifkan oleh penulis-penulis yang berbeza. Mengikut Richard Cantillon (1725), usahawan ialah seorang yang sanggup memikul tugas atau mencuba sesuatu. Dengan kata lain usahawan merupakan pengambil risiko. Bagi Adam Smith (1776) dalam Wealth of nations, usahawan dianggap sebagai individu yang membentuk organisasi bagi tujuan komersial. Mereka berpandagan jauh dan berupaya mengenalpasti potensi permintaan terhadap produk dan perkhidmatan. Manakala menurut Joseph Schumpeter (1934), usahawan ialah seseorang yang memperkenalkan sesuatu yang baharu dan membangunkan teknologi yang belum pernah dicuba.

Kebanyakan penulis dan pengkaji telah mentakrifkan keusahawanan dalam aspek seperti penemuan baru, invatif, flesibel, dinamik, kreatif dan mengambil risiko. Ramai pengarang menyatakan bahawa mengenal pasti dan mengejar peluang – peluang merupakan bahagian yang penting di dalam keusahawanan. Manakala yang lain pula menyatakan bahawa keusahawanan melibatkan penciptaan nilai, proses permulaan atau pertumbuhan untuk membuat keuntungan dalam perniagaan, proses menyediakan produk dan servis baru di samping penciptaan nilai melalui organisasi oleh individu atau rakan kongsi (Bird,1989)

Kao (1995) percaya bahawa keusahawanan adalah satu proses penciptaan kekayaan dan usahawan –usahawan tersebut merupakan individu- individu yang terlibat dalam proses ini. Beliau mentakrifkan:

[1]Keusahawanan sebagai satu proses mencipta sesuatu yang baru (kreatif) dan berbeza (inovatif bagi tujuan mencita kekayaan utuk individu dan menambah nilai kepada masyarakat dan usahawan adalah orang yang melalui proses penciptaan kekayaan dan nilai tambah tersebut melalui incubator idea-idea, penyusunan sumber- sumber dan seterusnyamelaksanakannya.

Kuratko dan Hodgetts (2004) menfokuskan kepada inovasi. Mereka mentakrifkan keushawanan sebagai :

[2]Satu proses inovasi dan penciptaan perniagaan baru melalui empat dimensi iaitu individu, organisasi, persekitaran dan proses dibantu oleh jaringan kerjasama kerajaan, pendidikan dan institus – institusi. Semua posisi makro dan mikro pemikiran keusahawanan perlu dipertimbangkan sementara mengenal pasti dan mendapatkan peluang- peluang yang boleh ditukar ke idea persaingan untuk perlaksanaan ekonomi sekarang. Usahawan juga merupakan pemangkin kepada perubahan ekonomi yang menggunakan pencarian yang berfaedah, perancangan berhati – hati dan mencari keadilan apabila menjalankan proses keusahawanan. Dengan penuh komited dan optimistic, usahawan – usahawan bekerja secara kreatif untuk mencari sumber – sumber baru atau membiayai yang lama dengan kapasiti baru, kesemuanya dengan tujuan mencipta kekayaan.

Dengan  tercetusnya pelbagai definisi mengenai usahawan dan keusahawanan, hanya satu tema utama yang terhasil iaitu keusahawanan dikenal pasti sebagai satu proses. Satu proses keputuan dan tindakan berterusan. Definisi tema kedua ialah inovasi. Keusahhawanan melibatkan perubahan, revolusi, perpindahan dan pengenalan pendekatan baru. Definisi tema terakhir ialah penciptaan nilai. Melalui keusahawanan, produk baru, perkhidmatan dan transaksi, pendekatan, sumber –sumber, teknologi dan pasaran telah dicipta dengan tujuan member sedikit sumbangan nilai kepada masyarakat dan pasaran. Sumber – sumber dipindah ke dalam bentuk output seperti produk. Maka dengan itu, nilai proses transformasi dicipta kerana usahawan berupaya mencipta sesuatu yang berguna dan bernilai.

Kesimpulannya, terdapat pelbagai definisi yang luas berkaitan usahawan dan keusahawanan. Bagaimanapun, dalam konteks mencari pendekatan berbeza untuk mempelajari da memahami keusahawanan dan usahawan, perlulah melakukan pencarian spektrum yang luas.

2.0  Evolusi Keusahawanan

Di Malaysia individu yang bergelar usahawan mula menjadi sebutan dan tarikan individu menceburinya pada tahun 1970- an, iaitu setelah peggubalan dan perlaksanaan dasar ekonomi baru (DEB). Walaupun begitu peraturan dan sifat keusahawanan yang dijalankan pada masa sekarang jauh berbeza berbanding aktiviti yang dijalankan pada zaman awal istilah ini diperkenalkan. Para usahawan pada zaman awal hanya mengejar penciptaan kekayaan da bukannya pembangunan industry. Pada zaman Rom purba terdapat tiga cara yang diterima untuk memperoleh kekayaan dan kuasa. Cara – cara ini termasuklah pemilikan tanah,amalan peminjaman wangsecara riba, dan pembayaran wang kepada pegawai, iaitu rasuah. Dengan itu, individu yang memiliki sumber kewangan yang banyak akan terus menindas golongan yang tidak berupaya. Maka, golongan kaya akan bertambah kaya manakala golongan miskin akan bertambah miskin.

Mengikut beberapa sumber keusahawanan di Malaysia sebenarnya telah lama wujud, iaitu sejak zaman Kerajaan Melayu Melaka lagi. Istilah usahawan yang digunakan pada masa itu adalah golongan pedagang, pengilang dan pengusaha. Mereka merupakan peneraju entiti pernigaan kecil perindustrian dan perkilangan yang cenderung untuk berkembang dan melibatkan bukan sahaja barangan malahan juga perkhidmatan. Terdapat enam peringkat perkembangan atau evolusi keusahawanan yang berkembang mengikut peredaran masa iaitu;

2.1  Peringkat awal

Pada zaman ini kebanyakan usahawan terdiri daripada saudagar yang juga menjadi pengembara. Marco Polo merupakan seorang saudagar yang memperkenalkan istilah  go – between. Dengan cara ini, beliau cuba mewujudkan laluan perniagaan bagi menjual produk ke timur Jauh. Dalam konteks ini, pemilik wang akan menyediakan wang atau pinjaman kepada saudagar sementara saudagar pengembara mengambil peranan aktif dalam perniagaan yang dijalankan. Apabila saudagar telah menjual barangannya dan kembali, keuntungan akan dibahagikan kepada 75% pemberi pinjaman dan 25% pedagang. Dalam keadaan tertentu pemodal mengaut keuntungan yang melampau daripada sistem riba yang diamalkan sehingga menindas yang menjalankan perniagaan.

2.2  Peringkat pertengahan

Pada peringkat ini usahawan dihuraikan sebagai seseorang yang terlibat di dalam menjaga dan mengawal projek pengeluaran yang berskala besar. Ia mungkin mengawal projek tersebut menggunakan sumber yang disediakan oleh kerajaan. Pada peringkat ini, usahawan tidak menanggung sebarang risiko dalam pengeluaran tersebut. Mereka hanya bertanggungjawab dalam kerja – kerja permbinaan seperti bangunan kota da kubu pertahanan, membina bangunan awam dan rumah – rumah ibadat.

2.3  Abad ke – 17

Keusahawanan pada  abad ini mempunyai hubungan risiko dan usahawan. Keusahawanan adalah orang yang menandatangani kontrak perjanjian dengan kerajaan untuk menyediakan perkhidmatan atau membekalkan produk yang telah ditentukan. Harga kontrak adalah tetap. Oleh itu, kerugian atau keuntungan ditanggung sepenuhnya oleh usahawan. Pakar ekonomi Richard Cantillion mengutarakan teori (definisi) awal mengenai usahawan. Beliau dikatakan pengasas kepada istilah entrepreneur (usahawan). Pada pandangan beliau, usahawan merupakan menerima risiko taruhan. Pedagang, petani, juru tukang dan sebagainya adalah individu yang bergelar usahawan. Mereka membeli pada harga tertu dan menjualnya pada harga yang tidak pasti, dengan ini mereka menanggung risiko. Dalam proses ini, perolehan kewangan ialah suatu faktor yang tidak pasti dan keadaan ini mewujudkan unsur risiko dan spekulasi dalam menjalankan perniagaan.

2.4  Abad ke – 18

Pada peringkat ini, keusahawanan dilihat sebagai individu yang mempunyai atau memberi modal (venture capitalist) dibezakan dengan individu yang memerlukan modal (usahawan) pada abad ini. Perbezaan ini berlaku kerana perkembangan sektor perindustrian di seluruh dunia dengan banyak rekaan baharu seperti penciptaan peralatan elektrik leh Thomas Edison yang memerlukan pembiayaan. Perkembangan sektor perindustrian telah menuntut usahawan agar berusaha untuk merebut peluang demi kemajuan diri dan negara.setiap perubahan yang berlaku mendorong individu untuk terus mereka bentuk produk yang lebih baik dan berkesan. Pemberi modal (venture capitalist) yang menjadi pengurus wang professional akan membuat pelaburan berisiko bagi mendapat kadar pulangan yang tinggi daripada pelaburan tersebut.

2.5  Pertengahan abad ke – 20

Pada akhir abad ke – 19 dan awal abad ke – 20, usahawan jarang sekali dibezakan daripada pengurus dan mereka banyak dilihat pada perspektif ekonomi. Secara ringkasnya, usahawan mengendalikan perniagaannya untuk keuntungan sendiri, menggunakan inisiatif sendiri dan kemahiran serta kebijaksanaan untuk perniagaannya dan menanggung semua kerugian atau keuntungan akibat keadaan yang tidak pasti. Pada pertengahan abad ke – 20, usahawan dilihat sebagai seseorang yang memperkenalkansesuatu yang baharu atau pencipta yang membawa kepada perubahan. Pada zaman ini, usahawan telah dianggap sebagai agen yang membawa kepada perubahan kerana mereka melaksanakan penciptaan produk baharu, proses atau sistem. Konsep perubahan merupakan salah satu bahagian yang penting dalam bidang keusahawanan. Sebagai contohnya, inovasi ialah satu tindakan memperkenalkan sesuatu yang baharu dan merupakan salah satu tugas yang paling sukar dalam bidang keasahawanan. Inovasi bukan sahaja memerlukan keupayaan untuk mencipta tetapijuga memastikan keupayaan untuk melaksanakan dan memperoleh faedah daripadanya.

2.6  Abad ke – 21

Keusahawanan pada abad ke – 21 memberi cabaran yang lebih tinggi kerana pengurusannya lebih kompleksiti dan kepelbagaian. Terdapat dua isu yang mencabar kemampuan usahawan, iaitu  kerana usahawan  perlu menguruskan heterogeniti tenaga kerja yang semakin meningkat dan tenaga kerja yang pelbagaiyang mempunyai kelebihan kompetitif dan berpotensi untuk diperkembangkan. Tenaga kerja yang pelbagai dan latar belakang budaya yang berbeza juga akan mempengaruhi gelagat usahawan dalam pengurusan perniagaan. Selain itu, perkembangan teknologi yang terkini yang melibatkan teknologi mklumat yang begitu pesat seperti ICT telah banyak perubahan kepada bidang keusahawanan. Keusahawanan pada abad ini sudah semestinya lebih mencabar kerana teknologinya semakin canggih, persaingan juga lebih sengit dan masalah serta tuntutan pekerja yang semakin kompleks. Hal ini demikian kerana mobility pekerja yang lebih fleksibel dan kebolehcapaian maklumat dengan lebih cepatdan terkini.

3.0  Bibliografi

Latyp. (2009). Definisi Usahawan dan Keusahawanan. Diperolehi  pada Mac 29, 2009

daripada   http://www.scribd.com/doc/13744679/Definisi-Usahawan-Dan-Keusahawanan

Norita Deraman, Armanurah Mohamad, Habshah Bakar, Norashidah Hashim, Ong .Y.K., (2010). Keusahawanan Teori dan Praktis (ed. 2). Kuala Lumpur: Mc Graw Hill Education

Rosli Mahmood, Lily Julienti Abu Bakar, Mohamad Yusop Mohd Jani, et al. (2007). Prinsip – prinsip Asas Keusahawanan. Kuala lumpur: Cengage Asia Pte Ltd

Rusdi Mustafa. (1991). Ke Arah Usahawan Berjaya. Kuala Lumpur: Tunas Ilmu Publications

Siti Nabila Aishah. Keusahawanan. (2005). Diperolehi pada Ogos 20, 2010
daripada   http://www.scribd.com/doc/36185091/OUMM2103-Bab1

---

[1] Buku rujukan : muka surat 4, Prinsip – Prinsip Asas Keusahawanan. Karya Rosli Mahmud, Lily Julienti Abu
   Bakar,..(2007).Cengage  Learning Asia Pte Ltd

[2] Buku rujukan : muka surat 5, Prinsip – Prinsip Asas Keusahawanan. Karya Rosli Mahmud, Lily Julienti Abu
   Bakar,..(2007). Cengage Learning Asia Pte Ltd